Starożytni Grecy roztrząsali problem: czy bogowie stwarzając świat uczynili dobrym to, co uznali sami za dobre (co mogło oznaczać, że dobrym uczynili to, co było ich złym kaprysem), czy to co było poprzedzone wzorcem dobra (co oznaczałoby, że nie byli wszechmogący).
Chrześcijanie, a więc ci, którzy wierzą, że Mistrz z Nazaretu wiedział co mówi i czyni, widzą odpowiedź na tę kwestię w Ewangelii.
Ponieważ Bóg stworzył prawa chemii to mógł je uchylić dokonując cudu zmiany wody w wino; ponieważ stworzył prawa fizyki to mógł chodzić po wodzie wbrew grawitacji; ponieważ stworzył prawa biologii - panując nad nimi wskrzeszał ludzi; ponieważ stworzył ład przyczynowo-skutkowy i logikę, to mógł przechodząc nad nimi zmartwychwstać; ponieważ wskazał co jest złe jak chciał, a co dobre tak jak chciał (a nie jak musiał według niezależnego od Niego wzoru) to i mógł odpuszczać grzechy. (Nie było w tym nic z kaprysu złośliwego ustalenia takich a nie innych rzeczy dobrymi, bo przed/poza stworzeniem nie było układu odniesienia wartości poza Bogiem, w którym można by to tak ocenić - tak jak nie było czasoprzestrzeni przed/poza światem stworzonym, która dopiero rozwinęła się w stworzonym świecie).
Oświecenie uznało te cudy za sztuczki dla prostaczków, których należało przyciągnąć do siebie, aby dać właściwy wykład Ewangelii - etykę. To błąd.
Życzę Państwu powiewu tajemnicy Bożego Narodzenia.
Andrzej Dobrowolski
.